Pierwszy raz resor piórowy został wykorzystany w karecie ciągniętej przez zaprzęg. Jaki widać, rozwiązanie to do nowatorskich nie należy.
Mimo dynamicznego rozwoju w dziedzinie motoryzacji, nawet takie archaiczne tłumienie nierówności pozostaje jednym z głównych filarów w dziedzinie zawieszenia. Podstawową zaletą resorów piórowych jest ich prostota wykonania oraz wytrzymałość. Ponadto przeciążenia jakim poddawane są resory do niskich nie należą. To też konstrukcja ta nie znajdzie zastosowania w każdym pojeździe. Resorowanie w starszych konstrukcjach nie bierze się z „cięcia kosztów”. Starsze konstrukcje oparte na ramie pozostały niezwykle ciężkie – biorąc pod uwagę obecne standardy, gdzie auto osobowe o wadze 1500kg uchodzi za ciężkie. W latach 60′ wyjściowym wariantem była masa 1900kg. Resor spisuje się tam, gdzie ciężko i nierówno. Znaczącym problemem w zastosowaniu resorów jest ich właściwość na przenoszenie drgań. Nic dziwnego, bowiem resor, to płaskowniki różnej długości skręcone za pomocą jednej śruby. Właściwość ta miarkuje zastosowanie resorów do konkretnych pojazdów. Awaria resora objawia się pęknięciem z któregoś z piór. Najczęściej wyklucza to dalszą jazdę. Resory z czasem tracą swoje właściwości. Wprawny kowal specjalizujący się w regeneracji resorów przywróci im elastyczność oraz wymieni zużyte pióra na nowe. Zabieg ten jest opłacalny.