Początki i działanie

Nowatorskie zasilanie silników wysokoprężnych zapoczątkował koncern Fiata 1997 roku. Pierwsze generacji Common Rail znajdziemy w samochodach marki Alfa Romeo. Silniki z oznaczeniem JTD. Nisko-ciśnieniowe generacje wtryskiwaczy 1350 barów, biorąc pod uwagę panujące obecne standardy rzędu 2000 barów znajdują zastosowanie do dzisiaj. Poddawana szeregom modyfikacji, generacja Common Rail znajduje zastosowanie w nowych konstrukcjach silników wysokoprężnych, w tym silnikach maszyn ciężarowych. Silniki wyposażone w układ common rail generują lepsze osiągi (moc i moment obrotowy) od konwencjonalnych układów. Zdecydowanie mniejszy hałas wytwarzany podczas pracy, dzięki dostarczaniu niemal identycznej dawki paliwa na każdy z wtryskiwaczy.

Wady układu

Tu najważniejsza jest wrażliwość na kiepskiego rodzaju paliwo. Drobne zanieczyszczenie może przyczynić się do uszkodzenia wtryskiwaczy. Co wiąże się z wysokimi kosztami naprawy. Co wyróżnia Common Rail? Paliwo tłoczone jest na każdy z wtryskiwaczy z osobna, pod ciśnieniem 1800 barów. Nim dostanie się na wtryski, paliwo musi pokonać drogę przez listwę. Ciśnienie panujące w listwie wtrysków osiąga 2000 barów. Skuteczność działania układu zależy od ciśnienia. Dzięki wysokiemu ciśnieniu, dawki paliwa są bardzo precyzyjne, co wiąże się z zachowaniem kultury pracy silnika.